بدنه کابین آسانسور استیل دودی، دارای ورق هایی است که در برابر رطوبت و پوسیدگی مقاوم هستند. در میان انواع پرکاربرد ورق های فولادی برای بدنه اصلی کابین، ورق های گالوانیزه از محبوبیت بالایی برخوردار هستند. علاوه بر این، از ورق های فولادی و روغنی نیز برای بدنه استفاده می شود. به طور معمول برای بدنه کابین از ورق هایی با ضخامت 1.5 میلی متر استفاده می کنند. برای سقف و کف، ورق هایی با ضخامت 2 میلی متر کاربرد دارند.
بدنه کابین به شکل لته است که بین 30 تا 40 سانتی متر عرض دارد و با ارتفاع کابین هماهنگ می باشد. تا زدن لبه های لته ها به اندازه حداقل 3.5 سانتی متر و بستن آنها به یکدیگر باعث تقویت بدنه می شود. در نتیجه، کابین به ارتفاع مفید حداقل 2 متر می رسد. حفظ فاصله 2 تا 5 سانتی متری بین بدنه کابین آسانسور و سطح داخلی دیواره چاه آسانسور بسیار مهم است. ساخت بدنه در قطعات کوچکتر، نصب و مونتاژ آن را در داخل چاه تسهیل می کند. به علاوه، کوچک طراحی کردن قطعات بدنه، امکان باز کردن و مونتاژ راحت آن را از داخل چاه آسانسور فراهم می آورد.