روغن موتور آسانسور، چه نوع معدنی باشد، چه سنتزی و چه نیمه سنتزی، از یک روغن پایه و مواد افزودنی تشکیل شده است. بیایید نگاهی دقیق‌تر به این روان‌کننده ضروری و نقش افزودنی‌های اصلی آن داشته باشیم.

روغن های معدنی، سنتزی و نیمه سنتزی برای موتور آسانسور

سه نوع روغن موتور آسانسور وجود دارد: روغن معدنی، روغن سنتزی و روغن نیمه سنتزی. هر یک از این روغن موتورها ترکیب متفاوتی دارند: یک روغن پایه، یا نفت خام تصفیه شده یا پلیمرهای تولید شده در آزمایشگاه.

• روغن معدنی:

روغن موتور، معدنی، از نفت خام تهیه می شود. نفت خام پس از استخراج و انتقال به یک پالایشگاه، چندین فرآیند پالایش را طی می کند تا ناخالصی های آن حذف شود. این روغن عمدتاً از هیدروکربن ها (اکسیژنه یا غیر اکسیژن دار) تشکیل شده است، اما ممکن است حاوی ترکیباتی مانند گوگرد یا نیتروژن نیز باشد. پس از پردازش، مواد افزودنی به روغن موتور، اضافه می شود تا عملکرد آن بهبود یابد.

• روغن سنتزی:

روغن سنتزی را می توان به صورت شیمیایی در آزمایشگاه صنعت تولید کرد، اما می تواند از نفت تصفیه شده نیز آن را به دست آورد. پالایش روغن سنتزی، فرآیند پیچیده‌تری نسبت به روغن معدنی است: این فرآیند شامل اصلاح ساختار مولکول‌های هیدروکربن است. فرآیندهای تولید روغن، تضمین می کند که فقط بهترین مولکول ها در ساختار نهایی حفظ شوند. افزودنی های زیادی نیز به این روغن اضافه می شود. با توجه به ترکیب آنها، روغن موتور آسانسور، به اصطلاح سنتزی، یک روغن رده بالا بوده که خالص تر است و عملکرد بالاتری نسبت به روغن معدنی دارد.

• روغن نیمه سنتزی:

روغن نیمه سنتزی، ترکیبی از روغن سنتزی و روغن معدنی است. نسبت های موجود در مخلوط، با هم برابر نیست: روغن نیمه سنتزی، حداکثر 30٪ روغن سنتزی در خود دارد. جالب است بدانید که روغنی که دارای حداقل 1 درصد روغن سنتزی است را «روغن نیمه سنتزی» نیز می‌گویند.

مهم ترین مواد افزودنی که به روغن موتور آسانسور اضافه می شود:
برای اطمینان از کیفیت، عملکرد و طول عمر روغن موتور آسانسور، مواد افزودنی هم به روغن های معدنی و هم به روغن های سنتزی اضافه می شود. این مواد را در قسمت زیر معرفی کرده ایم:

• افزودنی های بازدارنده اکسیداسیون:

با گذشت زمان، روغن موتور، اکسید می شود. این اکسید باعث می شود که روغن نتواند قطعات موتور را به طور موثر، روغن کاری کند. به همین دلیل، روغن موتور باید مرتباً تعویض شود. با این حال، افزودنی بازدارنده اکسیداسیون، این فرآیند را کندتر می کند و طول عمر روغن را بهبود می بخشد.

• افزودنی های شوینده:

ویژگی اصلی یک افزودنی شوینده، حذف رسوبات و ذرات ریزی است که هنگام استفاده از موتور روی سطوح ایجاد می شود.

• مواد افزودنی پراکنده ساز:

افزودنی‌های پخش‌ کننده، تمام رسوبات و ناخالصی‌هایی را که هنگام کار کردن موتور در حالت تعلیق تشکیل می‌شوند، پراکنده می سازد، بنابراین از تجمع رسوب روی قطعات موتور جلوگیری می‌کنند. سپس رسوبات را می توان به درستی تصفیه کرد.

• افزودنی های ضد کف:

استفاده از افزودنی های شوینده می تواند روی سطح روغن، کف ایجاد کند. این کف ها، از روغن کاری صحیح قطعات موتور توسط روغن، جلوگیری می کنند. افزودنی ضد کف، برای جلوگیری از این اتفاق استفاده می شود.

• افزودنی های ضد سایش :

افزودنی های ضد سایش، که به آن افزودنی های اصلاح کننده اصطکاک نیز گفته می شود، یک لایه روغن جامد به قطعات متحرک اضافه می کنند که به محض روشن شدن موتور آسانسور، آن را روغن کاری می کند، بنابراین از اصطکاک بین قطعات جلوگیری خواهد کرد. این افزودنی، بیشتر در روغن های معدنی به کار می رود.

• مواد افزودنی بازدارنده خوردگی:

موتور از قطعات فلزی ساخته شده است که به زنگ زدگی حساس هستند. مواد افزودنی بازدارنده خوردگی، قطعات را از زنگ زدگی محافظت می کند.

• اصلاح کننده های شاخص ویسکوزیته:

این افزودنی ها، تفاوت ویسکوزیته بین روغن سرد و روغن داغ را کاهش می دهند.

• مواد افزودنی ضد یخ:

این افزودنی ها با تغییر دمای سخت شدن روغن، به سازگاری روغن های موتور با محیط عملکردشان کمک می کنند. این افزودنی ها، روان بودن سیال روغن سرد را افزایش می دهند. این فهرست، مواد افزودنی اصلی است، اما جامع و کامل نیست. انواع دیگری از افزودنی ها نیز وجود دارد که می توانید در مراجع استاندارد درباره اش اطلاعات به دست بیاورید.